-
1 praesensio
praesēnsio, ōnis, f. (praesentio), die Vorempfindung, Ahnung, praesensio et scientia futurarum rerum, Cic. de div. 1, 1: praedictiones et praesensiones rerum futurarum, Cic. de nat. deor. 2, 3, 7: absol., Cic. top. 77 u. (Plur.) de div. 2, 109: verb. haec praesensio notioque (zus. = πρόληψις) nostra, Cic. de nat. deor. 2, 45.
-
2 futurus
fŭtūrus, a, um [st2]1 [-] part. fut. de sum. [st2]2 [-] part.-adj. futur, à venir. - voir sum. - futura, orum (futurum, i), n.: l'avenir. - in futuro, Cic.: dans l'avenir. - futurarum rerum scientia, Cic.: la connaissance de l'avenir. - futuri homines, Cic.: les hommes à venir. - videbatur lex in post futurum loqui, Gell.: la loi paraissait viser l'avenir. - in futurum, Cic.: pour l'avenir.* * *fŭtūrus, a, um [st2]1 [-] part. fut. de sum. [st2]2 [-] part.-adj. futur, à venir. - voir sum. - futura, orum (futurum, i), n.: l'avenir. - in futuro, Cic.: dans l'avenir. - futurarum rerum scientia, Cic.: la connaissance de l'avenir. - futuri homines, Cic.: les hommes à venir. - videbatur lex in post futurum loqui, Gell.: la loi paraissait viser l'avenir. - in futurum, Cic.: pour l'avenir.* * *Futurus, futura, futurum, pen. prod. Participium. Plaut. Qui sera, Futur, Qui est à venir, Qui adviendra.\Satis, si futurum est. Plaut. S'il sera ainsi que tu dis.\Scire futura. Ouid. Les choses futures.\Genus omne futurum. Virgil. Toute la posterité.\Haud ignara futuri. Virgil. Qui n'estoit pas ignorante de ce qui estoit à venir. -
3 praesensio
praesēnsio, ōnis, f. (praesentio), die Vorempfindung, Ahnung, praesensio et scientia futurarum rerum, Cic. de div. 1, 1: praedictiones et praesensiones rerum futurarum, Cic. de nat. deor. 2, 3, 7: absol., Cic. top. 77 u. (Plur.) de div. 2, 109: verb. haec praesensio notioque (zus. = πρόληψις) nostra, Cic. de nat. deor. 2, 45.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praesensio
-
4 praesensio
praesēnsio, ōnis f. [ praesentio ] -
5 augurium
augŭrĭum, ĭi, n. [augur] - plur. arch. augura Acc. Tr. 624, d'après Non. 488. [st1]1 [-] augure (observation et interprétation des signes, surtout du vol des oiseaux). - augurium agere (capere): prendre les augures. [st1]2 [-] le présage lui-même, le signe qui s'offre à l'augure. - accepisse id augurium laeta dicitur Tanaquil, perita ut volgo Etrusci caelestium prodigiorum mulier, Liv. 1, 34, 9: Tanaquil, femme experte comme tous les Etrusques à interpréter les signes célestes, avait, dit-on, accueilli avec joie ce vol comme de bon augure. [st1]3 [-] prédiction, prophétie; pressentiment, prévision. - o mea frustra semper verissima auguria rerum futurarum ! Cic. Phil. 2: ô mes prédictions de l'avenir en vain toujours si véridiques. - inhaeret in mentibus quasi saeclorum quoddam augurium futurorum, Cic. Tusc. 1, 33: il y a au fond des âmes comme une sorte de pressentiment. des siècles à venir. [st1]4 [-] science augurale. - alicui augurium dare, Virg. En. 12: communiquer à qqn la science augurale. - voir hors site augure.* * *augŭrĭum, ĭi, n. [augur] - plur. arch. augura Acc. Tr. 624, d'après Non. 488. [st1]1 [-] augure (observation et interprétation des signes, surtout du vol des oiseaux). - augurium agere (capere): prendre les augures. [st1]2 [-] le présage lui-même, le signe qui s'offre à l'augure. - accepisse id augurium laeta dicitur Tanaquil, perita ut volgo Etrusci caelestium prodigiorum mulier, Liv. 1, 34, 9: Tanaquil, femme experte comme tous les Etrusques à interpréter les signes célestes, avait, dit-on, accueilli avec joie ce vol comme de bon augure. [st1]3 [-] prédiction, prophétie; pressentiment, prévision. - o mea frustra semper verissima auguria rerum futurarum ! Cic. Phil. 2: ô mes prédictions de l'avenir en vain toujours si véridiques. - inhaeret in mentibus quasi saeclorum quoddam augurium futurorum, Cic. Tusc. 1, 33: il y a au fond des âmes comme une sorte de pressentiment. des siècles à venir. [st1]4 [-] science augurale. - alicui augurium dare, Virg. En. 12: communiquer à qqn la science augurale. - voir hors site augure.* * *Augurium. Virg. Devinement, Devination, Augure, Signe.\Triste. Virg. Mauvais signe. -
6 clades
clādēs, is, f. - gén. plur. cladium; qqf. cladum (Sil. 1, 41; 7, 505; 9, 353; 16, 672; Amm. 29, 1, 14; 32, 2, 1). [st1]1 [-] désastre [de toute espèce], fléau, calamité. - Plaut. Capt. 911; Lucr. 6, 1125. - clades civitatis, Cic. Br. 332: les malheurs abattus sur la cité. - mea clades, Cic. Sest. 31: mon malheur (exil). - clades dextrae manus, Liv. 2, 13, 1: perte de la main droite. - per sex dies ea clade saevitum est, Suet. Ner. 38, 2: le fléau fit rage six jours durant. - en parl. de pers. hae militum clades, Cic. Prov. 13: ces fléaux de l'armée. - Scipiadae, clades Libyae, Virg.: les Scipions, fléaux de l'Afrique. - avec double dat. luxuria et ignavia rei publicae cladi sunt, Sall. J. 85: la débauche et la paresse sont des fléaux pour la république. - neglegere signa rerum futurarum magna cum clade rei publicae, Cic. Div. 1: négliger les signes du futur pour le plus grand malheur de la république. [st1]2 [-] désastre militaire, défaite. - Sall. J. 59, 3 ; Liv. 25, 22, 1. - cladem alicui afferre (inferre, facere): faire subir un désastre à qqn. - cladem accipere, Cic. Div. 1, 101: essuyer un désastre. - plus cladium, quam intulerant, acceperunt, Liv. 2: ils essuyèrent plus de pertes qu'ils n'en avaient causé. - cladi superesse, Liv. 25, 19, 16: survivre à la défaite. - mox sic labere secundis ut solā cladum tuearis nomina famā, Sil. 9: (Rome), tu vas bientôt être précipitée par tes succès, si bien que tu n'auras plus d'autre renommée que le souvenir de tes défaites. - recens ad Regillum lacum accepta cladis (= clades) Liv. 2: la défaite récente essuyée près du lac Régille.* * *clādēs, is, f. - gén. plur. cladium; qqf. cladum (Sil. 1, 41; 7, 505; 9, 353; 16, 672; Amm. 29, 1, 14; 32, 2, 1). [st1]1 [-] désastre [de toute espèce], fléau, calamité. - Plaut. Capt. 911; Lucr. 6, 1125. - clades civitatis, Cic. Br. 332: les malheurs abattus sur la cité. - mea clades, Cic. Sest. 31: mon malheur (exil). - clades dextrae manus, Liv. 2, 13, 1: perte de la main droite. - per sex dies ea clade saevitum est, Suet. Ner. 38, 2: le fléau fit rage six jours durant. - en parl. de pers. hae militum clades, Cic. Prov. 13: ces fléaux de l'armée. - Scipiadae, clades Libyae, Virg.: les Scipions, fléaux de l'Afrique. - avec double dat. luxuria et ignavia rei publicae cladi sunt, Sall. J. 85: la débauche et la paresse sont des fléaux pour la république. - neglegere signa rerum futurarum magna cum clade rei publicae, Cic. Div. 1: négliger les signes du futur pour le plus grand malheur de la république. [st1]2 [-] désastre militaire, défaite. - Sall. J. 59, 3 ; Liv. 25, 22, 1. - cladem alicui afferre (inferre, facere): faire subir un désastre à qqn. - cladem accipere, Cic. Div. 1, 101: essuyer un désastre. - plus cladium, quam intulerant, acceperunt, Liv. 2: ils essuyèrent plus de pertes qu'ils n'en avaient causé. - cladi superesse, Liv. 25, 19, 16: survivre à la défaite. - mox sic labere secundis ut solā cladum tuearis nomina famā, Sil. 9: (Rome), tu vas bientôt être précipitée par tes succès, si bien que tu n'auras plus d'autre renommée que le souvenir de tes défaites. - recens ad Regillum lacum accepta cladis (= clades) Liv. 2: la défaite récente essuyée près du lac Régille.* * *Clades, cladis, f. g. Plin. Desconfiture de guerre.\Clades dexterae manus. Liu. Perte de la main dextre.\Libyae clades. Virg. La ruine et destruction du pais d'Afrique.\Cladem accipere. Liu. Recevoir grande perte et dommage.\Afferre magnam cladem populo. Cic. Porter grand dommage.\Opprobria veterum cladum delere. Sil. Abolir et effacer le deshonneur des anciennes desconfitures et pertes.\Diuidere cladem in orbem. Claud. Espandre, ou espardre par tout le monde.\Leuare cladem. Ouid. Alleger.\Pasci cladibus alicuius. Ouid. Se repaistre et saouler des adversitez d'autruy, Quand quelquun ha autant de povretez et necessitez que nous luy en desirons, et prenons plaisir à le veoir ainsi souffrir. -
7 praesensio
praesensĭo, ōnis, f. [praesentio].I.A foreboding, presentiment (class.;II.syn. praesagium): praesensio et scientia rerum futurarum,
Cic. Div. 1, 1, 1:praedictiones et praesensiones rerum futurarum,
id. N. D. 2, 3, 7.— Absol.:per exta inventa praesensio,
Cic. Top. 20, 77.—A preconception, = prolêpsis, Cic. N. D. 2, 17, 45. -
8 portendo
portendo, tendī, tentum, ere (pro-tendo), eig. »hervorstrecken«; dah. als t. t. der Religionssprache = zeigen, anzeigen, ankündigen, prophezeien, magna atque mirabilia portendi haruspex dixerat, Sall.: deos portendisse auspicia, Liv.: di periculum portendunt, Cic.: rerum futurarum, quae tum dormientibus tum vigilantibus portenduntur, Cic.: cum praesertim omnes rerum mutationes caedem, fugam aliaque hostilia portendant, die Vorboten sind von M. usw., das Signal geben zu M. usw., Sall.: di portenderunt clarum fore hoc caput, Liv.: quod aves fieri posse portendunt, Liv.: quo maturius fatis, ominibus oraculisque portendentis sese victoriae compotes fierent, Liv.: iam omnes isti qui portenduntur metus (die vorherverkündigten Schrecken) exstinguentur, Cic. – medial, sich zeigen, bevorstehen, quid spei Latinis portendi? Liv.: pericula portenduntur, Liv. – / Parag. Infin. portendier, Plaut. Poen. 749. Fronto de bell. Parth. p. 220, 4 N.
-
9 providus
prōvidus, a, um (provideo), I) vorhersehend, rerum futurarum, Cic.: pr. futuri opinio, Liv.: inesse (feminis) sanctum aliquid et providum, Tac. – II) vorsorgend, 1) übh. = für etw. Vorsorge (Fürsorge) tragend, -sorgend, natura consultrix et provida utilitatum opportunitatumque omnium, Cic.: pr. rerum vestrarum, Tac. – übtr., providum evenit, eine von göttlicher Vorsehung zeugende Begebenheit, Tac. – 2) insbes., besorglich, vorsichtig, behutsam, verb. cautus providusque, Cic., cautus et providus, Liv., prudens et providus, Cic. – übtr., dispice, ne sit parum providum m. folg. Infin., Plin. ep. 2, 10, 5.
-
10 sapiens
sapiēns, entis, Abl. ente PAdi. (v. sapio), weise, einsichtig, einsichtsvoll, vernünftig, verständig, klug, I) im allg. (Ggstz. brutus, stultus), v. Pers., vir, Cic.: rex aequus ac sapiens, Cic.: puella, Ov.: quis sapientior ad coniectuam rerum futurarum? Cic.: Cyrus ille Perses iustissimus fuit sapientissimusque rex, Cic.: mit Genet., sapiens rerum humanarum, Gell. 13, 8, 2: eligendae mortis, Augustin. epist. 204, 7. – von Tieren, mus pusillus quam sit sapiens bestia, Plaut.: animalia sapientiora, Plin. – v. Lebl., excusatio, Cic.: vita, Nep.: consilium, Ov.: vera et sapiens animi magnitudo, Cic.: sapientior aetas, Ov.: sapientissima arborum, v. Maulbeerbaum, weil er nach geendigter Kälte ausschlägt, Plin. – subst. = der Einsichtsvolle, Vernünftige, Verständige, Kluge (Ggstz. brutus, stultus, demens), dictum sapienti sat est, Plaut.: insani sapiens nomen ferat, Hor.: sapiens ex bruto numquam potest oriri, Lact. – als Beiname der Juristen L. Atilius, M. Kato u.a., Cic. – II) prägn., wie σοφός, voll höherer Einsicht in den Gang u. Wert der Dinge, weise, subst. der Weise (verschieden von prudens, dem Weltklugen), Cic.: septem sapientes, die bekannten sieben Weisen der Griechen, Val. Max.: dafür oft bl. septem, Cic. – / Genet. Plur. in Prosa jetzt nach den besten Hdschrn. überall sapientium in den neuesten Texten; sapientum bei Lucr. 2, 8 u. Hor. sat. 2, 3, 296. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 138 u. Index.
-
11 significatio
sīgnificātio, ōnis, f. (significo), I) das Zuerkennengeben, Bezeichnen, Anzeigen, die Bezeichnung, Anzeige, Andeutung, das Merkzeichen, Zeichen, die Spur, a) absol., verb. nutus et s., Cic.: declarare alqd significatione, Cic.: significationem fumo od. ignibus facere, Caes.: s. fit, Cic. u. Caes. – m. subj. Genet.: litterarum, Cic.: Gallorum, Caes. – b) m. obj. Genet.: virtutis, Cic.: timoris, Cic.: voluntatis, Cic.: victoriae, Caes.: adventus, Caes.: recondita veteris ritus, Gell.: factā significatione probitatis, Cic.: primum quam minimi artificii alicuius, deinde nullam Graecarum rerum significationem dare, Cic. – Plur.: significationes valetudinis, Cic.: rerum futurarum, Cic. – c) m. Acc. u. Infin.: significatio fit non adesse constantiam, Cic. de off. 1, 131. – multas nec dubias significationes saepe iecit, ne reliquis quidem se parsurum senatoribus, Suet. Ner. 37, 3. – II) insbes.: 1) wie das griech. επισημασία, das Zeichen der Beistimmung, Beifallszeichen, der Beifallsruf, s. omnium, Cic.: significatione florere, Cic. – Plur., Cic. ad Q. fr. 1, 1, 14. § 42. Liv. 31, 15, 2. – 2) das Vorzeichen der Witterung, est et aquarum significatio etc.... caeli quidem murmur non dubiam habet significationem, Plin. 18, 359 sq. – 3) die nachdrucksvolle Andeutung, der Nachdruck, die Emphase (griech. εμφασις), Cornif. rhet. 4, 67. Cic. de or. 3, 202; or. 139. Quint. 9, 2, 3. – 4) die Bedeutung eines Wortes, Ausdrucks, der Wortsinn, Sinn, naturalis et principalis s., Quint.: mala, Gramm.: scripti, Cic.: verbi, Quint.: verbum aliquod dubiae significationis, Sen.: in XII tabulis legum nostrarum nusquam nominatur ›villa‹, semper in significatione ea ›hortus‹, Plin. – 5) der Ausspruch, der Satz, duas significationes habet propositio vestra, Sen. ep. 87, 28.
-
12 portendo
portendo, tendī, tentum, ere (pro-tendo), eig. »hervorstrecken«; dah. als t. t. der Religionssprache = zeigen, anzeigen, ankündigen, prophezeien, magna atque mirabilia portendi haruspex dixerat, Sall.: deos portendisse auspicia, Liv.: di periculum portendunt, Cic.: rerum futurarum, quae tum dormientibus tum vigilantibus portenduntur, Cic.: cum praesertim omnes rerum mutationes caedem, fugam aliaque hostilia portendant, die Vorboten sind von M. usw., das Signal geben zu M. usw., Sall.: di portenderunt clarum fore hoc caput, Liv.: quod aves fieri posse portendunt, Liv.: quo maturius fatis, ominibus oraculisque portendentis sese victoriae compotes fierent, Liv.: iam omnes isti qui portenduntur metus (die vorherverkündigten Schrecken) exstinguentur, Cic. – medial, sich zeigen, bevorstehen, quid spei Latinis portendi? Liv.: pericula portenduntur, Liv. – ⇒ Parag. Infin. portendier, Plaut. Poen. 749. Fronto de bell. Parth. p. 220, 4 N.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > portendo
-
13 providus
prōvidus, a, um (provideo), I) vorhersehend, rerum futurarum, Cic.: pr. futuri opinio, Liv.: inesse (feminis) sanctum aliquid et providum, Tac. – II) vorsorgend, 1) übh. = für etw. Vorsorge (Fürsorge) tragend, -sorgend, natura consultrix et provida utilitatum opportunitatumque omnium, Cic.: pr. rerum vestrarum, Tac. – übtr., providum evenit, eine von göttlicher Vorsehung zeugende Begebenheit, Tac. – 2) insbes., besorglich, vorsichtig, behutsam, verb. cautus providusque, Cic., cautus et providus, Liv., prudens et providus, Cic. – übtr., dispice, ne sit parum providum m. folg. Infin., Plin. ep. 2, 10, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > providus
-
14 sapiens
sapiēns, entis, Abl. ente PAdi. (v. sapio), weise, einsichtig, einsichtsvoll, vernünftig, verständig, klug, I) im allg. (Ggstz. brutus, stultus), v. Pers., vir, Cic.: rex aequus ac sapiens, Cic.: puella, Ov.: quis sapientior ad coniectuam rerum futurarum? Cic.: Cyrus ille Perses iustissimus fuit sapientissimusque rex, Cic.: mit Genet., sapiens rerum humanarum, Gell. 13, 8, 2: eligendae mortis, Augustin. epist. 204, 7. – von Tieren, mus pusillus quam sit sapiens bestia, Plaut.: animalia sapientiora, Plin. – v. Lebl., excusatio, Cic.: vita, Nep.: consilium, Ov.: vera et sapiens animi magnitudo, Cic.: sapientior aetas, Ov.: sapientissima arborum, v. Maulbeerbaum, weil er nach geendigter Kälte ausschlägt, Plin. – subst. = der Einsichtsvolle, Vernünftige, Verständige, Kluge (Ggstz. brutus, stultus, demens), dictum sapienti sat est, Plaut.: insani sapiens nomen ferat, Hor.: sapiens ex bruto numquam potest oriri, Lact. – als Beiname der Juristen L. Atilius, M. Kato u.a., Cic. – II) prägn., wie σοφός, voll höherer Einsicht in den Gang u. Wert der Dinge, weise, subst. der Weise (verschieden von prudens, dem Weltklugen), Cic.: septem sapientes, die bekannten sieben Weisen der Griechen, Val. Max.: dafür oft bl. septem, Cic. – ⇒ Genet. Plur. in Prosa jetzt nach den besten Hdschrn. überall sapientium in den neuesten Texten; sapientum bei Lucr. 2, 8 u. Hor.————sat. 2, 3, 296. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 138 u. Index. -
15 significatio
sīgnificātio, ōnis, f. (significo), I) das Zuerkennengeben, Bezeichnen, Anzeigen, die Bezeichnung, Anzeige, Andeutung, das Merkzeichen, Zeichen, die Spur, a) absol., verb. nutus et s., Cic.: declarare alqd significatione, Cic.: significationem fumo od. ignibus facere, Caes.: s. fit, Cic. u. Caes. – m. subj. Genet.: litterarum, Cic.: Gallorum, Caes. – b) m. obj. Genet.: virtutis, Cic.: timoris, Cic.: voluntatis, Cic.: victoriae, Caes.: adventus, Caes.: recondita veteris ritus, Gell.: factā significatione probitatis, Cic.: primum quam minimi artificii alicuius, deinde nullam Graecarum rerum significationem dare, Cic. – Plur.: significationes valetudinis, Cic.: rerum futurarum, Cic. – c) m. Acc. u. Infin.: significatio fit non adesse constantiam, Cic. de off. 1, 131. – multas nec dubias significationes saepe iecit, ne reliquis quidem se parsurum senatoribus, Suet. Ner. 37, 3. – II) insbes.: 1) wie das griech. επισημασία, das Zeichen der Beistimmung, Beifallszeichen, der Beifallsruf, s. omnium, Cic.: significatione florere, Cic. – Plur., Cic. ad Q. fr. 1, 1, 14. § 42. Liv. 31, 15, 2. – 2) das Vorzeichen der Witterung, est et aquarum significatio etc.... caeli quidem murmur non dubiam habet significationem, Plin. 18, 359 sq. – 3) die nachdrucksvolle Andeutung, der Nachdruck, die Emphase (griech. εμφασις), Cornif. rhet. 4, 67. Cic. de or. 3, 202; or. 139.————Quint. 9, 2, 3. – 4) die Bedeutung eines Wortes, Ausdrucks, der Wortsinn, Sinn, naturalis et principalis s., Quint.: mala, Gramm.: scripti, Cic.: verbi, Quint.: verbum aliquod dubiae significationis, Sen.: in XII tabulis legum nostrarum nusquam nominatur ›villa‹, semper in significatione ea ›hortus‹, Plin. – 5) der Ausspruch, der Satz, duas significationes habet propositio vestra, Sen. ep. 87, 28.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > significatio
-
16 providus
prōvĭdus, a, um, adj. [provideo].I.Foreseeing:II.mens provida rerum futurarum,
Cic. Div. 2, 57, 117:nec eum provida futuri, fefellit opinio,
Liv. 23, 36:fati,
Tib. 2, 5, 12:veri providus augur,
Ov. M. 12, 18:nec futuri providus est nec praeteriti memor,
Sen. Ep. 66, 35.—Cautious, circumspect, provident, prudent (syn.:III.cautus, consideratus): homines parum cauti providique,
Cic. Rosc. Am. 40, 117:animal hoc providum, sagax... quem vocamus hominem,
id. Leg. 1, 7, 22:orator prudens et providus,
id. Part. 5, 15:dispice, ne sit parum providum, sperare ex aliis, quod tibi ipse non praestes,
Plin. Ep. 2, 10, 5:auspex,
Hor. C. 3, 27, 8:mens,
id. ib. 3, 5, 13; cf.Ulixes,
id. Ep. 1, 2, 19.—Caring or providing for, provident of:natura consultrix et provida utilitatum oportunitatumque omnium,
Cic. N. D. 2, 22, 58:rerum vestrarum providus,
Tac. A. 4, 38:opera providae sollertisque naturae,
Cic. N. D. 2, 51, 28: [p. 1481] provida cura ducis, Ov. F. 2, 60.—Hence, adv.: prōvĭdē, carefully, prudently (very rare):provide eligere,
Plin. 10, 33, 50, § 97. -
17 augurium
ī n. [ augur ]1) наблюдение и толкование примет ( вначале ex avibus PM, впоследствии всякое)a. agere C или capere L — наблюдать приметы, гадатьa. salutis C, Su, T — пробное гадание о благе (гадание, посредством которого в мирное время стремились узнать, можно ли возносить моления о благе страны — de salute)2) явление, предзнаменование, приметаa. accipere L — признать (что-л.) счастливым предзнаменованиемa. alicui fit Su — кому-л. является знамение3) прорицание, предвещание, предсказание (rerum futurarum C; triste V)4) предчувствиеauguror, nec me fallit a., Historias tuas immortales futuras PJ — у меня есть предчувствие, и это предчувствие меня не обманывает, что твои (Тацита) «Истории» будут бессмертныApollo ei dedit a. V — Аполлон вдохнул в него дар прорицания7) признак, знак, свидетельство ( auguria valetudinis PM) -
18 divinatio
dīvīnātio, ōnis f. [ divino ]1) вдохновениеd. animi C, QC — наитие, предчувствие, тж. дар прорицания, предвидение ( rerum futurarum C)2) юр. дивинация, т. е. разбор и решение, кому из ряда претендентов выступить на суде обвинителем C, Q3) юр. речь против соперника во время дивинации C -
19 praedictio
-
20 praemeditatio
praemeditātio, onis f. [ praemeditor ]предварительное размышление, заблаговременное обдумывание ( rerum futurarum C)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
DORMIO — quasi Dermio, a Graeco δέρμα, i. e. pellis: quemadmodum ex benus, bonus, ex hemo, homo; ex Κερκύρα, Corcyra factum, Nempe vett. haec in pellibus dormiendi consuetudo est: in sacris inptimis, quod proprie Incubare Vett. dixêrunt. Tantopere namque… … Hofmann J. Lexicon universale
APIS — I. APIS Argivorum Rex II. Iovis fil. ex Niobe Phoronei filia, alio nomine Osiris appellatus, Isidem uxorem duxit; Achaiae regnô Aegialeo fratri concessô in Aegyptum traiecit: ubi cum homines rudes ad mitiotem vitae cultum traduxisset,… … Hofmann J. Lexicon universale
NOVILUNIUM — ab Atheniensibus religiose observatum, ante quod copias contra hostem educere non licebat, eâ lege: Στρατείαν μὴ ἐξάγειν πρὸ τῆς τοῦ Μηνὸς ἑβδόμης, Copias ne educunto ante septimum mensis diem; cuius meminit Hesychius, Zenobius item Cent. 3. Prov … Hofmann J. Lexicon universale
Diocletianic Persecution — The Christian Martyrs Last Prayer, by Jean Léon Gérôme (1883) The Diocletianic Persecution (or Great Persecution) was the last and most severe persecution of Christians in the Roman empire.[1] In 303, Emperor … Wikipedia
Fatum — Fatum, lat., das Schicksal, Geschick, Verhängniß. Im christl. Sinne, namentlich in dem des hl. Augustin u. Thomas von Aquin, ist F. die Nothwendigkeit, womit der göttliche Weltplan trotz allem Mißbrauche der menschl. Freiheit durchgeführt wird.… … Herders Conversations-Lexikon
MONSTRAER — ad Statium Thenaid. l. 6. v. 122. Pelopem monstrâsse ferebant Exsequiale sacrum, carmenque minoribus umbris Utile docere est, veteri Scholiastae. Aliquid divinitatis certe verbumhoe infert, apud eundem l. 10. v. 719. Sed nec lacrimae, nec verba… … Hofmann J. Lexicon universale
OMEN — pro quolibet auspicio augurioque: tibullus l. 3. El. 3. Aves dant Omina dira. C. Petronius Satyr. Fortior Ominibus movit Mavortia signa Caesar. I. e. auguriis. Sueton. Nerone c. 46. Terrebatur evidentibus portentis somniorum et auspiciorum et… … Hofmann J. Lexicon universale
PATRICII Purgatorium — Script. Hibern. Ellanu Frugadori, teste Guillelmô Camdenô, locus Hiberniae, per quem olim in inferos erat descensus, ex vita S. Patricii Episcopi; ubi mira narrantur. In Ultonia reperitut, Comitatu Donegalliae, Ferrar. Baudrando Patricii… … Hofmann J. Lexicon universale
PERNOCTANTES — in templis, rerum futurarum eventum olim sciscitabantur, qua de re diximus supra in voce Melotae, item Mopsus: uti de pernoctibus Veter. Lucernis, in hac voce … Hofmann J. Lexicon universale